Śluza Ostróda zlokalizowana jest w centrum miasta, przy ulicy Mickiewicza na 15+400 km. szlaku wodnego Miłomłyn - Ostróda – Stare Jabłonki. Głownym zadaniem śluzy Ostróda jest umożliwienie żeglugi oraz przepuszczenie wód z jeziora Pauzeńskiego do jeziora Drwęckiego. Śluza Ostróda została ukończona w 1872 roku, jako konstrukcja komorowa drewniana. Również posiadała inny system wrót niż śluzy Miłomłyn i Zielona. Wrota śluzy Ostróda są dwuskrzydłowe, wykonane w konstrukcji żebrowej, z bali drewnianych pokrytych poszyciem z drewna. Wrota górne zostały wykonane z drewna sosnowego, wrota dolne z drewna dębowego. Długość jednego skrzydła wrót wynosi 2.3 m. Wysokość wrót na głowie górnej śluzy Ostróda wynosi 2.7 metra, na głowie dolnej zaś 5.05. Do obsługi wrót wykorzystuje się mechanizm cięgnowo – łańcuchowy, napełnianie i opróżnianie komory odbywa się poprzez zastawki we wrotach. W chwili obecnej obsługa śluzy jest zautomatyzowana, w razie wystąpienie awarii możliwe jest obsługa ręczna W latach 1931 – 1932 murowaną z cegły komorę śluzy Ostróda, zastąpiono betonem. Długość komory śluzy Ostróda wynosi 29,15 metra, jej szerokość zaś 3,26 m. Na wrotach śłuzy znajdują się pomosty służące do obsługi zastawek, za ich pośrednictwem można przejsć z jednej strony na druga. W 1988 roku wymieniono wrota śluzy na nowe. Wewnątrz śluzy, na obydwu ścianach zlokalizowane są wnęki z krzyżami cumowniczymi, na koronie śluzy zamontowano polery cumownicze.
W awanporcie górnym i dolnym znajdują się miejsca do cumowania jachtów żaglowych, motorowych oraz statków białej floty.
Źródło: Zabytki i Przemysłu i Techniki w Polsce nr.: 5 „Kanał Ostródzko – Elbląski”, pod redakcją Stanisława Januszewskiego, Wydawnictwo Artystyczno - Reklamowe „TAK”, Wrocław 2001
Wszystkie zdjęcia w serwisie objęte są prawami autorskimi. Powielanie ich, kopiowanie, udostępnianie bez zgody autora zabronione.
